Wilma Elles, Londra’da düzenlenen Wimbledon Tenis Turnuvası partisinde, aile yadigarı 100 yıllık saatini kaybetti.
Manevi değeri büyük

“Öyle Bir Geçer Zaman ki” dizisinin Carolin’i Wilma Elles, Wimbledon Tenis Turnuvası partisine katılmak üzere gittiği Londra’da büyük bir kayıp yaşadı. Partide kolunda saatiyle poz veren, sonrasında ıngiltere’de yaşayan kız kardeşiyle buluşan Elles, gecenin sonunda aile yadigarı 100 yıllık altın kaplama kol saatini kaybettiğini fark etti.

Londra’da iz sürüyorlar

“Ailemden kalan en büyük mirası kaybettim. Saatim nerede düştü farkında değilim. Fotoğraflarda kolumda mı, bakar mısınız” diyerek gazetecilerden parti fotoğraflarını isteyen Elles için bir umut ışığı doğdu. Partide saatin kolunda olduğunu gören sevgilisi Levent Özçelik, “Fotoğrafı gecinin düzenlendiği Roof Gardens’a göndereceğiz. Bulan olmuş mu soracağız” dedi.

Ой, не говори...Что-то я еще больше растроилась из-за бабули... Бабулю жалко....неужели посадят, потом как она сама будет себя чувствовать...убить своего сына....Её так трясло...но правильно иначе не остановить этот монстра...Вот идиот, придурок-Извини, но я убью теперь тебя Джамиля, потом себя......   Ну и стреляй себя, уже что нужно от Джамили...скотина об детях так и не подумал...Только что радовался за Мети, и тут тебе мог в него пулю пустить...а остальные дети, а Османчик....а те которые еще не родились...Ужас, что за мужик...с повернутой головой...это же надо какой типа гордый..... Джамиля предала его, простить это не может...Но ведь сам уже дважды её предал, отвернулся и что нужно то мужик тебе?????? Джамилю как трясло от страха, но конечно если тебе пистолет направили..Я думала, что она сейчас упадет, или кровотечение откроется...Какой живучий ребенок, уже сколько стрессов пережил...
Второй сезон наверно будет только про судьбы детей...Айлин, Сонер так и не уехал, Ахмед может вернется, Мети станет музыкантом...Османчик писателем...А вот родит ли Джамиля???? И где они будут жить теперь, вроде и дворец ей принадлежит Рыбака....Эх, Рыбак так погибнуть, но он вроде сам всегда смерть искал, что тогда пистолет то не забрал обратно у этого Али????....Вот он и выстрелил....
Мурат рьяно превращается в отвратительного прыщылыгу...смотреть на него противно...
Хакан тоже придурок, видит и знает, что его не любят...такие условия поставил...
Инжи хороший был человек, так и угасла счастливой.....

Мацки в дизито са публикували някакви реплики вчера и днес..............които са от втори сезон   
Hakan ve Cengiz Ahmetı hapishaneden kacirmislardır. Ertesi gün Deniz yoluyla yunanistana kaciracaklardir. Ahmet ise şimdilik Hakanin evinde saklanmaktadir.
Hakan ve Cengiz ise Ahmetı kaçırmadan önce Berrinle görüştürme niyetindedirler. Bu yüzden Berrinin evine giderler.
Hakanin aklına Ahmetin taktiği gelir ve Cama tas atar ama yanlış cama tas atmıştır.
Mete- Siz kimsiniz lan ne istiyorsunuz.
Hakan- Biz Berrinin fakülteden arkadaslariyiz onunla görüşmemiz lazım. Önemli.
Mete - Yan pencere yada durun şimdi Annemi uyandıracaksınız kapıya gelin.
Mete kapıyı acar Hakan ve Cengizi Berrinin odasına alır.
Mete- Annemi uyandırmayım hasta zaten Berrinin odasına gelin fazla ses yapmayın.
Cengiz- kusura bakmayın rahatsız ettik. Önemli bir şey olmasaydı rahatsız etmezdik.
Mete Berrini uyandırmak için yanına gelir.
Mete- Berrin uyan.
Berrin- Ne var Mete rahat bırak beni.
Mete- Birileri geldi.
Berrin-Kim geldi babam mi? - Hemen toplanır-. Nerde. Sopam nerde.
Mete - Sopa mi ?
Berrin- Hemen yanlış anlama kapıya koymak için 
Mete- Haa. Babam değil - Cengiz ve Hakan gösterir-
Berrin- Sizin burda ne işiniz var. Ahmete bir şey mi oldu.
Cengiz- Hayır. Biz Ahmetı dün hastaneden kaçırdık
Hakan- Şimdi benim evimde kalıyor.
Cengiz- Yarın yunanistana kaçıracağız son kez seninle görüştürmek istedik. Bir daha hiç göremeyebilirsin.
Berrin ağlamaya başlar. Mete yanına gelir.
Mete- Abla ben seni idare ederim sabah. Merak etme.
Cengiz ve Hakan Berrini alıp Hakanin evine götürürler kapıyı Resul acar. Berrin içeri girer ve Ahmetı bitap halde görür.

Devamı başkasının yazımı..
Ahmet Berrini gördügü zaman kendi toparlar Berrin kosup Ahmete sarilir
Berrin: Ahmet beni birakip gitcek misin?
Ahmet: Berrin böyle olmasi gerek
Berrin: Hayir Cengiz gitmesin burda saklayin lütfen
Cengiz :Berrin sabaha yola çikacagiz seni son kez göstermek istedik Berrin çok kötü olur
Ahmet:Berrin elbette seni görücem tekrar ama böyle olmasi gerekiryormus SENÎ SEVÎYORUM
Berrin:Ahmet bende Seni  aglar
Ahmet: Ahmet haber geldi yarin sabah gidicekmisiz
Berrin çok sevinçlenir ahmet ve berrin sarilmislardir digerleri ise odadan çikmislardir
Berrin:Ahmet ben sensiz ne yapacagim 
Ahmet:Berrin bunlara alismak zorundayiz benim görüsüm bu
O gece beraber uyurlar Mete eve gelir Berrin nerede der
Ahmet: sakin ol Mete der Berrin içerde
Mete: Daha fazla idare edemiycem annem anliycak
Cengiz :Mete yarin sabah çikacagiz der Ahmet ile Berrin uyuyor içerde
Devamı sonra

Soner'in yurtdışına çıkışının üzerinden tam beş yıl geçmiştir. Murat gün geçtikçe daha çok iyileşmektedir, işler doktorların söylediği gibi gitmemiş; genç adam her geçen gün Aylin'e olan aşkından kuvvet alarak daha iyi hale gelmiştir. Bu Aylin'i içten içe kahretse de Murat'a destek olup aşkını kalbine gömmeye çalışmaktadır... Bir sabah Murat'la kahvaltı ederlerken, Murat'a bir telefon gelir.

Murat: Alo, kiminle görüşüyorum?
Soner: Nasılsın Murat, iyi misin?
Murat: Abi sen misin!

Aylin olduğu yerde donup kalır, Soner..?! Yıllardır arayıp sormamış olsa da sesini bir türlü unutamadığı, yüzüne hasret kaldığı adam... Murat telefonla biraz konuştuktan sonra kapatır ve Aylin'e döner.

Aylin: Ne oldu, niye aramış?
Murat: Çok güzel bir haberim var Aylin.
Aylin: Merak ettim şimdi.
Murat: Abim Türkiye'ye gelmiş, dün.

Yüreği hızla çarpan Aylin, nemlenen gözlerini kocaman açar ağlamamak için.

Aylin: Öyle mi, çok güzel bir haber bu aşkım. Çok sevindim, senin adına...
Murat: Çok özlemiş beni, bir süre kalıp gidecekmiş. Beş sene oldu yüzünü görmeyeli, çok özlemişim.
Aylin: Evet, öyle. Ben kalkıyorum işlerim var yukarıda.
Murat: Ne işi, bu ne acele sevgilim?

Fakat Aylin onu dinlemez bile, fırlayarak masadan kalkar ve yukarıya doğru koşturur. Odasına girip kapısını kapar ve hüngür hüngür ağlamaya başlar. Çaresizce yastığa başını gömer, gözyaşları durmaksızın akar.

Aylin: Bunca yıldan sonra... Doğru düzgün arayıp sormamışken... Birden tekrar niye dönüyor? Tam ona ait izler silinmeye başlamışken neden tekrar çıkıyor karşıma? Ben nasıl katlanacağım onu görmeye, bana bu kadar yakın ve bu kadar uzakken. Allah'ım al canımı :img-cray:

- 2 gün sonra -

Soner'in gelişini haber alan ev halkı hazır beklemektedir. Aylin, Murat ve hizmetkarların hepsinde bir telaş vardır. Aylin güzel görünmek için elinden geleni yapmıştır ve güçlü durmaya çalışmaktadır.

Murat: Abi, sonunda gelebildin!
Soner: Seni çok özlemişim kardeşim.
Murat: Ben de öyle, sensiz bu evin tadı yoktu.
Soner: Sizlersiz de benim hayatım çok boştu inan.
Murat: Ne kadar kalacaksın?
Soner: İşlerim var, yalnızca bir hafta. Ardından gidiyorum.
Murat: Çok kısa değil mi, sadece yedi gün?

Kendisini onaylamasını beklediği için Aylin'e bakar. Aylin ilgisizce,

Aylin: Sizin için münasip olan bizim için de uygundur.
Soner: Teşekkür ederim.

Tam altı gün hiç konuşmazlar, göz göze gelmezler. Soner'in gideceği günün gecesinde Aylin geceleyin hararetlenip su almak için mutfağa iner. Soner'i ise uyku tutmamıştır, Aylin'in terliklerinin sesini duyduğunda bir bahane uydurup aşağıya iner. Mutfağa girdiğinde sanki onu yeni görmüş gibi davranır.

Soner: İyi geceler Aylin.
Aylin: İyi geceler Soner.
Soner: Uyku mu tutmadı?
Aylin: Susadım da biraz...
Soner: Ben de öyle, uykusuzum.
Aylin: Neyse ben gideyim artık...
Soner: Aylin dur kaçma, biraz bekle!
Aylin: Neden kaçayım ki senden, kaçmıyorum ben.
Soner: Hayır kaçıyorsun, altı gün boyunca yaptığın gibi.
Aylin: Saçmalıyorsun Soner, kaçmak için bir sebep yok.
Soner: Hayır var, hiçbir şey daha bitmedi.

İkisi bakışırlar, bakışlarını içerek giderirler susuzluklarını... Yudum yudum, sanki kalan son damla suyu bitirmeye korkarmış gibi. Yılların hasretiyle izlerler birbirlerini. Çare yoktur, çıkış yoktur...

Aylin: Ben aşkımı kalbime gömdüm Soner, başka bir yolu yok her şey bitti.
Soner: Hayır hiçbir şey bitmedi, hala bir yol var!
Aylin: Ne yolu! Hiçbir şey demeden gittin, yalnızca ufacık bir veda...
Soner: Böyle olmak zorundaydı. Sana bir şey demiştim hatırlıyor musun?
Aylin: "Veda etmekten hiç hoşlanmıyorum, bir daha hiç görmeyeceğini zannettiğin birini kader bir anda karşına çıkarabiliyor. Ve de yanında kalacağını sandığın birini hiç ummadığın bir an sonsuza kadar kaybedebiliyorsun."
Soner: Kader bize kavuşmayı münasip gördü Aylin, buraya senin için geldim.
Aylin: Tek çözüm unutmak Soner...
Soner: Öyleyse unut beni!
Aylin: Yapamam, yapamam... :img-bye2:

Ve Aylin o anda daha fazla dayanamayarak Soner'in kollarına atılır, ağlamaya başlar. Soner'in de gözleri dolmuştur, yalnızca Aylin'in saçlarını okşar ve kokusunu içine çeker. Yıllardır istediği tek şey budur.

Aylin: Beni buradan götür Soner, Allah rızası için götür. Sana doya doya sarılabileceğim bir yere götür, son gecemiz için en azından bunu yap. Bu ev bana dar geliyor bu sokak bana dar geliyor, beni uzaklara götür o kumsala götür yeter ki gidelim buralardan. Dayanamıyorum artık. :icon_sorr
Soner: Aylin, Aylin'im...

1. Bölüm Sonu

Как такой расклад событий - не знаю верить, или нет. Но это на болгарском сайте нашла.